De smederij van Verhoeven 1893 - 1976

 

Mijn opa Verhoeven werkte in de jaren 1875/1890 als leerjongen, knecht en meesterknecht bij verschillende smederijen.

In 1890 werd begonnen met de bouw van een eigen smederij met woonhuis en in 1893 klonk hier de eerste hamerslag op een van de drie aambeelden in deze Electrische Smederij aan de v. d. Reytstraat in Bergen op Zoom.

Mijn moeder, Bertje 1912-1992 groeide hier op als jongste van het gezin van 13 kinderen. Op zeker moment werkte hier naast opa nog 3 broers en nog wat leerlingen.

Ome Janus nam na de oorlog ’40-’45 de smederij over en specialiseerde zich in het maken van veerbladen voor vrachtwagens, maar ook ander smidswerk werd gedaan. Paarden “beslaan” was altijd een festijn vooral met “dwarse” paarden. Hij woonde hier samen met zijn zus, tante Angelien. Ze waren allebei vrijgezel en deelde hier hun leven lang lief en leed. Hard werken werd altijd gecombineerd met hard feesten, er werd bij de Verhoevens veel gezongen en gedanst. Carnavalsvierders bij uitstek waren ze en er werden tijdens de wintermaanden vóór en na de oorlog in een grote loods zo’n 11 (mooi getal) carnavalswagens gebouwd door de broers en de Buurtvereniging. In deze loods 'de Remise' bivakkeerde  aan het begin van oorlog '14-'18 een veertigtal Belgische vluchtelingen. Bergen op Zoom ( toen ruim

16 000 inwoners ) nam toen tussen 60 000 en 70 000 vluchtelingen op. 

zie foto boven: " De Peperbus heeft weer bellen in zijn kop". (1952). Ik stond erbij en ik keek er naar.

Ik groeide op nabij het smidsvuur doordat mijn moeder een zwakke gezondheid had en tante Angelien vaak de zorg van ons gezin met zes kinderen op zich nam. Een vrouw met een gouden hart, we beschouwden haar als onze tweede moeder. Ik logeerde vaak, samen met andere broers, in huize Verhoeven waar veel te beleven viel. Al vroeg hielp ik de sympathieke meesterknecht Piet van der Burg met allerlei karweitjes.

Toen ik ongeveer 10 jaar oud was leerde ik lassen; elektrisch en later autogeen (met gas en zuurstof) en ook de grondbeginselen van het smeden leerde ik van Piet. Strakke punten en sierlijke krullen leerde ik hier al spelenderwijs smeden.

Hier kreeg ik de liefde voor het ambacht mee en later combineerde ik de ambachtelijke aanpak in mijn kunstenaarsleven. De nieuwsgierigheid naar onbekende technieken bleef!